تشکلهای غیردولتی ‏‎(ngos)‎‏در نظام حقوقی ایران

قدمت یکصد ساله تشکلهای غیردولتی در نظام حقوقی ایران مبین آن است که این تشکلها در نظام حقوقی کشور به رسمیت شناخته شده اند. گرچه تاهمین اواخر ، سال 1378 در مصوبه شورای عالی اداری ، تعریف جامعی از این تشکلها در مقررات حقوقی ایران به چشم نمی خورد . اما از آغازین مقررات موجود در این نظام حقوقی با تعاریف بسیطی از آن ها روبرو بوده ایم. با توجه به این تعاریف ، تشکلهای غیردولتی ، موسسات مردمی داوطلبانه ای هستند که برای مقاصد غیرسیاسی و غیرانتفاعی تشکیل می شوند. این تشکلها مانند سایر موسسات خصوصی دارای شخصیت حقوقی بوده و با توجه به منشا آن اصولا باید ازجمله اشخاص حقوق خصوصی باشند. همچنین شخصیت حقوقی آنها اصولا مستقل بوده مگر آن که برخی موسسات دولتی اقدام به تاسیس تشکلهایی با عنوان غیردولتی نمایند، که دراین صورت باید چنین نهادهایی را وابسته به سازمان اصلی دانست. حیطه فعالیت این تشکلها ، انجام اعمال تصدی است. عضویت در این تشکلها ارادی و غیرالزامی است . در حال حاضر با توجه به عدم وجود قانون نحوه فعالیت تشکلهای غیردولتی ، ضروری است تا با همکاری قوای مقننه ، مجریه و قضائیه و صاحب نظران امور تشکلهای غیردولتی ، این نقیصه برطرف شده و مشکلات موجود بر سر راه قانونمند شدن فعالیت این تشکلها مرتفع گردد.